Willie Wortel heeft een heleboel opdrachten waarin gevraagd wordt om het picknicken wat comfortabeler te maken. Maar omdat hij eigenlijk niets van picknicken af weet, besluit hij dat eerst maar eens te gaan doen. Hij gaat er in zijn mobiele uitvindwerkplaats op uit zodat hij voor ieder probleem dat zich voordoet gelijk een oplossing uit kan vinden. Hij maakt een goed gevulde picknickmand en gaat samen met Lampje de vrije natuur in. Hij vindt een mooie plek en legt zijn kleed neer maar vindt dat er wel veel troep ligt. Hij vindt daarom eerst een mobiele grasveldreiniger uit. Tegen de hobbelige grond bedenkt hij een tafeltje met verstelbare poten en om de mieren te vermijden bedenkt hij een opvouwbare picknickvloer waarvan de pootjes met lijm ingesmeerd zijn. Om de sprinkhanen tegen te houden spant hij gaas om zijn vloer en als het gaat regenen, maakt hij ook een dak op de gazen wanden. Als hij verder wil picknicken heeft hij last van de wind en vervangt het gaas door uitschuifbare wanden. Als hij met Lampje in het donkere hok zit beseft hij dat hij net het huis heeft uitgevonden. Hij gaat weer weg en hij vindt dat hij toch eigenlijk wel onmogelijke opdrachten krijgt.
