Willie Wortel heeft een robot uitgevonden die zijn gedachten kan lezen en die precies doet wat hij wil. Hij noemt de robot Blikkie en stuurt via een zender zijn gedachten naar hem. Hij test de robot door hem een glas water te laten halen. Als hij Blikkie vraagt om hem van de vlieg die rond zijn hoofd vliegt af te helpen, haalt Blikkie een vliegenmepper en mept Willie hiermee hard op zijn hoofd omdat de vlieg net op zijn wang was gaan zitten. Willie is echter toch erg tevreden over de robot want die voert veel taken in het huishouden uit. Willie durft onder begeleiding van Blikkie zijn purperen diamanten, die hij een tijd geleden uitgevonden heeft, in een grote zak eindelijk naar de bank te brengen. Onderweg vraagt iemand hem de zak neer te zetten. Hij denkt dat hij overvallen wordt en vraagt Blikkie angstig hem te helpen. Maar door zijn angst, die Blikkie ook voelt, vlucht de robot weg. De man wilde Willie echter geen kwaad doen en vroeg alleen maar om zijn hulp om een poesje te redden. Willie ontdekt dat Blikkie zich in een waterton verstopt heeft, precies zoals hij gedaan zou hebben. Willie denkt nu dat de uitvinding toch niet zo goed was, maar hij wil toch nog proberen om Blikkie de bladluizen van zijn tulpen te laten verjagen als hijzelf tenminste daar niet bang van is.
