Het is vierentwintig december en Kwik, Kwek en Kwak maken zich zorgen of ze dit jaar wel cadeaus van oom Donald zullen krijgen. Ze zijn dit jaar niet braaf geweest en hebben hun oom gepest. Ze hebben eigenlijk ook niets in het huis gedaan. Ze besluiten tenminste de laatste uren goed te zijn. Ze bakken een taart en laten het bad vol lopen voor hun oom. Ze brengen de pantoffels naar hun oom maar als die ze aantrekt klappen de muizenvallen die nog in de pantoffels zaten waardoor zijn tenen vermorzeld worden. Ze brengen hem thee maar als hij het drinkt loopt de thee uit een gaatje in het kopje dat ze vorig jaar geboord hebben. Ze halen een schone jas voor hun oom maar het water uit het bad stort door het plafond boven op Donald want ze hadden de kraan opengelaten. Ze halen weer een schone jas en snijden de taart aan. Maar die is zacht van binnen en de taart vliegt over Donald heen. De schone jassen zijn op dus ze moeten de jas schoonmaken. Ze halen zeep en water maar de zeep valt op de grond en Donald glijdt er over uit en valt op zijn achterhoofd. Kwik, Kwek en Kwak willen snel met de auto een dokter halen maar de auto zit met een ketting vast aan de garage. Als ze wegrijden stort de garage in elkaar. Donald had de pakjes voor zijn neefjes in de garage verstopt en hij denkt dat alles aan diggelen ligt maar dat valt mee. Er is niets stuk en hij brengt de pakjes naar binnen. Kwik, Kwek en Kwak gaan met knapzakken weg en vertrekken richting Siberië. Als Donald terug in het huis komt zijn Kwik, Kwek en Kwak weg. Er is rust en hij kan goed slapen. Als hij in de avond wakker wordt zijn zijn neefjes nog niet terug. Het is guur weer buiten en hij gaat hen zoeken. Hij vindt hen zittend bij een vuurtje onder de brug en neemt hen mee terug. Ze zien thuis alle cadeaus en voelen zich schuldig omdat ze geen cadeau voor hun oom hebben. Ze hebben alleen aan hun eigen cadeaus gedacht. Donald wil volgend jaar maar één cadeau en dat is dat zijn neefjes zich volgend jaar niet zo uitsloven.
